Dobrą pamięć należałoby sobie wyobrażać jako szczególną trwa- łość plastyczną tkanki pobudliwej. Zresztą dzisiaj pojęcia te unowocześniono. Nie do utrzymania był bowiem pogląd, przyjmujący zupełną bierność plastyczną tkanki nerwowej. Do wyobrażeń tych wprowadza się dzisiaj momenty dyna- miczne, bez których nie można sobie wyobrazić aktywności, jaką się odznacza układ nerwowy ośrodkowy. Wracając do analogii odruchu z opisanym przebiegiem procesu pamięcio- wego, zwrócić trzeba uwagę na fakt, że odruch przebiega w tych samych trzech fazach. Fazie engrafii odpowiada tutaj okres napływania podrażnień dośrod- kowych ze wzmaganiem się pobudliwości i kumulowaniem energii. Fazie prze- chowywania danych pamięciowych odpowiada okres utajenia. Wreszcie fazie ekforii odpowiada zjawisko wyładowania, odśrodkowego przewodnictwa po- drażnienia, pod wpływem którego przychodzi do czynu. Drugą podstawową zasadę refleksologiczną, tj. równoległość nasilenia od- czynu do nasilenia podniety, poddał krytyce uczeń Pawłowa Orbeli. Wykazał on doświadczalnie, że odruchy rdzeniowe są sterowane, a więc wzmacniane, osłabiane lub hamowane, przez układ współczulny. Ta rola układu wegeta- tywnego w przebiegu odruchu, dotąd niedoceniana lub w ogóle niezauważona, stała się dzięki Orbeliemu podstawą nowego kierunku w neurofizjologii. Wiemy odtąd, że podnieta zewnętrzna nie jest wszystkim w procesie odruchu, że naj- ważniejszą rolę odgrywa aktywny, dynamiczny, sterowniczy czynnik, jakim jest układ, wegetatywny. Już Hess na podstawie swych badań farmakologicz- nych stwierdził, że układ ten jest sternikiem i regulatorem nie tylko wszelkich czynności ustrojowych, ale i wszelkich czynności układu projekcyjnego. Dzięki tym poglądom upadło twierdzenie, że pośrodkowe ogniwo luku odruchowego jest tylko biernym przenośnikiem czy przekształcicielem podrażnienia dośrod- kowego w odśrodkowe. Wbrew temu twierdzeniu wiemy dzisiaj, że to ogniwo pośrodkowe jest ośrodkiem, którego czynność jest tylko w pewnym stopniu zależna od podniety zewnętrznej, gdyż obdarzony on jest własną dynamiką, zdolną wpływać sterująco na przebieg podrażnienia, wywołanego przez bodziec zewnętrzny. [przypisy: , uprawnienia sep, przedłużanie rzęs, indywidualne kalendarze trójdzielne ]
Posts Tagged ‘uprawnienia sep’
Dobra pamiec nalezaloby sobie wyobrazac
Tuesday, July 12th, 2016W porównaniu ze zrebem strukturalnym
Tuesday, July 12th, 2016W porównaniu ze zrębem strukturalnym zespołu psychoorganicznego zacho- dzą więc pewne różnice. Nawet w ciężkiej padaczce nie widzi się np. chwiej- ności afektywnej, lecz coś wręcz przeciwnego: zaleganie afektów i lepkość. Za- burzenia pamięci nie osiągają przeważnie bardzo wielkich rozmiarów. Zazwy- czaj dochodzi do pewnego upośledzenia zdolności zapamiętywania i zaniku pa- mięci sensu stricto, podczas gdy zdolność przypominania może nawet w daleko posuniętym otępieniu zachować dobrą sprawność. Pomijając ostre stany psy- chotyczne, w których dochodzi do zaburzeń orientacji, objawu tego nie spotyka się w wybitniejszym stopniu nawet u otępiałych epileptyków. Kiedy minie stan pomroczny, chory potrafi uporządkować z powrotem swoją orientacjęw czasie, miejscu, otoczeniu i sytuacji własnej. Jak z tego widzimy, szczególnie pod- kreślone są niektóre objawy zespołu psychoorganicznego, podczas gdy inne scho- dzą na dalszy plan. W doświadczeniu kojarzeniowym uderza powolność reago- wania, ubóstwo myśli, perseweracje, skłonność do dawania definicji w miejsce jednego wyrazu, odpowiedzi egocentryczne i ksobne, odpowiedzi zawierające wartościowanie (dobro, piękno, sprawiedliwość, grzech, przestępstwo, zbrodnia, kara itd.). Zacierają się ostre granice między pojęciami, wśród których górują wzniosłe ogólniki. Nieokreśloność panuje nawet w działaniach rachunkowych. Wskutek lepkości uwaga wykazuje zmniejszoną czujność, czyli przerzutność (vigilitas), przy dobrej lub nawet wzmożonej trwałości (tenacitas). W przeci- wieństwie do otępienia starczego, nie widzi się tu szczególnej nietrwałości pa- mięciowej dla wydarzeń najświeższych. Zarówno starsze, jak i świeższe prze- życia mogą w jednakowym stopniu ulegać zapomnieniu. Częste są też złudzenia pamięciowe. Na nich opierać się mogą idee prześladowcze, które graniczą z uro- jeniami lub nawet stają się nimi. Chorzy zwykli na oddziałach uporczywie zgła- szać zażalenia i skargi na złe obchodzenie się z nimi. Zresztą zależy tu dużo od podejścia personelu pielęgniarskiego i doboru chorych na sali. Przy dobrym obchodzeniu się z chorymi i rozsadzeniu chorych na padaczkę nastawienie prze- śladowcze zmniejsza się wybitnie. [więcej w: , uprawnienia sep, foteliki dla dzieci, odżywka do włosów ]