Zadaniem psychologii jest wykrycie związków, jakie zachodzą między faktami psychicznymi a faktami innego rodzaju, np. fizycznymi, fizjologicznymi, socjologicznymi, kosmicznymi. Zebrane w ten sposób opisy faktów psychicznych i dyspozycji psychicznych, oparte na analizie i klasyfikacji badanego materiału i poparte wynikami innych jeszcze metod badawczych, o których będzie mowa poniżej, prowadzą do wykrycia praw naukowych, leżących u podstaw zachodzących między faktami związków. Prawa naukowe służą nam do tłumaczenia faktów, które już zaszły i do przewidywania faktów przyszłych. Wytłumaczyć jakiś proces psychiczny, jego powstanie, jego przebieg, jakość, natężenie, jego ustąpienie. itd., znaczy udowodnić, że proces ten jest jednostkowym następstwem pewnego prawa naukowego. Chociaż życie psychiczne człowieka jest niezwykle zawiłe, pełne zjawisk różnorodnych, zmiennych, kapryśnych, to jednak jest ono podporządkowane na równi z innymi zjawiskami przyrodniczymi ściśle obowiązują- cym prawom. Nie wszystkie te prawa są dotąd znane. Dużo w tej dziedzinie jest jeszcze do zrobienia. Jednak w ostatnich czasach zaznacza się w wielu działach psychologii wybitny postęp. Metody psychologii są te same, co w innych naukach indukcyjnych. Podstawową metodą jest obserwacja. Każda systematyczna praca na polu psychologii rozpoczyna się od spostrzegania faktów jednostkowych. Dokonywane rzez nas spostrzeżenia dorywcze nie wystarczają nam, chociaż i one nie są bez znaczenia. Na to, aby zdobyć dokument naukowy, trzeba spostrzeżenia czym systematycznie z zaznaczeniem czasu, miejsca, warunków i innych okoliczności, ważnych dla naukowego opisu i wytłumaczenia spostrzeganych faktów. Zamiast dorywczych spostrzeżeń posługujemy się dlatego metodą naukowej obserwacji. Przez obserwację rozumiemy planowy, systematyczny szereg spostrzeżeń, podjęty dla dokonania opisu badanego zjawiska. Dążeniem naszym jest dokonywanie obserwacji według z góry powziętego planu. Są jednakże zjawiska psychiczne, które powstają samorzutnie w warunkach nie dających się przewidzieć. Dotyczy to szczególnie stanów uczuciowych, np. gniewu, rozpaczy, strachu. Tutaj zdani jesteśmy mimo wszystko na spostrzeżenia dorywcze. Zaprawieni w samoobserwacji badacze umieją jednak korzystać z takich przypadkowych sposobności i dokonywać czasem cennych spostrzeżeń na przeżywanych przez siebie zjawiskach. [podobne: psycholog dziecięcy, psycholog poznań, psycholog warszawa ]
Tags: psycholog dziecięcy, psycholog poznań, psycholog warszawa